ما دیر رسیدیم.
اما دست خودمان نبود.
ما چگونه می توانستیم زودتر بیاییم در حالیکه بلیط تقدیرمان برای هزار و .
بعد تاریخ خورده بود.
آن زمانی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در خطبه غدیرخم دست
امیرالمومنین علیه السلام را بلند کردند و فرمودند:
"من کنت مولاه فهذا علی مولا"
چقدر ما در عدم، خون دل خوردیم و حسرت کشیدیم و آرزو کردیم که ای کاش
در کنار آن برکه مقدس می بودیم و دستهای کوچکمان را نه بر دستهای مردانه
علی علیه السلام که بر خاک پای علی علیه السلام می کشیدیم و
می گفتیم: رای آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی و می گفتیم:
بابی انت و امی و نفسی و اهلی و مالی و ولدی
و می گفتیم.
و خدا که این همه اشتیاق و حسرت را در دلهای ما دید، دلش نیامد که ما را
بی ولایت بگذارد.
رحمت بی انتهایش اجازه نداد که ما را در برهوت هستی بی چراغ امامت
رها کند.
و غدیر را تداوم بخشید و مقرر کرد که پیامبر خاتم همچنان تا آخر عالم ایستاده
بماند و هر زمان خورشیدی از منظومه ولایت را در دست بگیرد و اعلام کند که
"هر که من مولای او هستم از این پس ."
و اکنون با چشمهای دل، به روشنی پیامبر را می توان دید که در کنار غدیر
خلقت ایستاده است و دست امام زمان علیه السلام را در دست گرفته است
و می فرماید:
"من کنت مولاه فهذا مهدی مولاه"
اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله
خدایا دوست بدار هر کس که او را دوست داشته باشد و دشمن باش با هر
کس که با او دشمنی کند و یاری کن هر کس که او را یاری کند و خوار کن
کسی را که بخواهد او را خوار کند.
این "غدیر" این "پیامبر" و این "دستهای روشن امام زمان علیه السلام"
خدایا به حق مهربانیت و به حق غربت امام زمان علیه السلام، ظهورش
را برسان تا عید غدیرخم امسال را با مولایمان جشن بگیریم.
تعجیل در فرجش صلوات
علیه ,کند ,السلام ,پیامبر ,زمان ,عید ,علیه السلام ,را در ,می گفتیم ,او را ,کس که
درباره این سایت