حقيقت دردناكی كه در آيه شريفه بيان شده اين است كه نه تنها اين چاه های
پر از آب متروک و بی استفاده مانده اند، بلكه آن قصرهای آشكار و بلند نيز چنين
مهجور و بی استفاده رها شده اند.
در آيه شريفه اشاره شده كه هم آن چاه های پر از آب و هم آن قصرهای مرتفع،
مهجور و غريب مانده اند. ساده انگاری است كه بپنداريم مردم زمان اميرالمؤمنين
يا امام حسن مجتبی يا امام حسين عليهم السلام عموما سخنان ابراز شده آن
بزرگواران را به جان می خريدند و چون آنها را در صحنه علنی اجتماع ظاهر می ديدند،
بهره كافی را از آنان می بردند. آيا اطرافيان علی عليه السلام نصيحت های او را در كنار
گذاشتن بدعت های دو خليفه اول پذيرفتند؟ آيا مدعيان هواداری مولا بينش ژرف او را در
نبرد با سپاه دروغ پرداز معاويه كه قرآن ها را بر سر نيزه ها كرده بودند، حرمت نهادند؟
آيا سپاهيان امام مجتبی هنگامی كه آن ها را به جهاد فرا می خواند، به درستی
دعوتش را لبيک گفتند؟ و آيا در آن هنگام كه سست عنصری آنها كار را بر امام و
ياران با وفايش سخت كرد، بر تصميم او درباره صلح به رغبت گردن نهادند؟
آيا ندای ياری طلبی امام حسين بن علی در كربلا به درستی پاسخ داده شد؟
آيا زين العابدين، باقرالعلوم، امام صادق، امام كاظم، امام رضا و ديگر امامان
عليهم السلام،كانون توجه مردم عصر خود بودند؟
تعجیل در فرجش صلوات
امام ,كه ,های ,آيا ,ها ,قصرهای ,او را ,و بی ,را بر ,ها را ,بی استفاده
درباره این سایت